““ESKİ” LATİNCENİN RUS KÖKENLERİ” kitabına ait ÖZET.
Söz konusu baskı, A.T.Fomenko tarafından yenilenmiş bir versiyon. Önceki baskılarından göz çarpıcı derecede farklıdır. Mesela, renkli olması gerekten resimler gerçekten renklidir (önceki versiyonlarda beyaz-siyah şekilde basılmıştı).
Araştırmacıların sonuçlarına göre XIII.-XVI. yüzyıllarınki Büyük = "Moğol" İmparatorluğu’nun temel dilleri Türkçe ve Slavca idi. İmparatorluğun devlet dili büyük ihtimalle Slavca idi. Reform Hareketinin isyankar döneminde İmparatorluk parçalandıktan sonra reformcular, İmparatorluğunun metropolinden sadece politika açısından değil dil açısından ayrılmaları için ayrılan parçalarında aktif bir şekilde yeni dilleri oluşturmaya başlamışlardı. Bu amacın gerçekleştirilmesi için yeni yöneticiler, özel görevlileri bulmuşlardı. Bu insanlara "yeni dilleri yaratmak" görevi verilmişti.
Sonuçta "dil bilimi" ortaya çıkmıştı.
Ama acele ile yaratılan dillerin ("Eski" Latincenin, "Eski" Yunancanın, Fransızcanın, İngilizcenin, Almancanın, İspanyolcanın, İtalyancanın vb.) temellerinde geniş anlamında Slav dili bulunuyordu. Çünkü reformcuların başka malzemeleri yoktu. Dolayısıyla isteklerinin yanısıra bütün uydurdukları yeni dillerin ve lisanların içinde derin bir "Slav izinin" olması gerekiyordu. Söz konusu kitapta bunun çok sayıda kanıtları toplanmıştı. Günümüze sağlam ulaşmıştı. Önceki zamanlarda söz konusu izler ya dikkate alınmamıştı ya da dikkate alınıp gizli tutulmuştu. Çünkü XIII.-XX. yüzyıllarının dönemindeki insanlar hatalı Skaliger kronolojisini kullanmaya alışmışlardı. Söz konusu krolonojide "Eski" Latincenin Slav dilinden kökenli olduğu fikrinin ortaya çıkması bile imkansız idi. Yeni kronoloji bu tabuyu kaldırmıştı. Söz konusu kitap, halka yönelik olup çok insanın ilgisini çekecektir.
