BÖLÜM 7.
İKİNCİ ROMA İMPARATORLUĞU X-XIII. YÜZYILLARDAKİ KUTSAL ROMA İMPARATORLUĞU'NU VE XIV-XVII. YÜZYILLARDAKİ HABSBURG İMPARATORLUĞU'NU KAPLAMAKTADIR. 1053 YILLIK VE 1400
YILLIK OYNAMALAR.
3. “ANTİK” İKİNCİ ROMA İMPARATORLUĞU VE XIII-XVII. YÜZYILLAR DÖNEMİ
Yukarıda tarif edilmiş olan paralellikten başka İkinci İmparatorluğun ve X-XIII. yüzyıllardaki Kutsal İmparatorluğun en başında üçer önemli hükümdar yer almaktadır. Karşılaştırdığımız her iki imparatorluk bunlarla başlamaktadır. İkinci İmparatorluk’ta bu üç hükümdar Lucius Sulla, Büyük Pompeius ve Jül Sezar’dır. X-XIII. yüzyıllardaki Kutsal İmparatorlukta ise bunlar Büyük I. Otto, Amansız I. Otto, Kırmızı III. Otto’dur. Yani Chlorus!
– Üçüncü Roma İmparatorluğu ile karşılaştırınız. Şimdi bunların “biyografilerine” bakalım.
15a. İKİNCİ İMPARATORLUK. OCTAVİANUS AUGUSTUS, güya M.Ö. I. yüzyıl – M.S. I. yüzyılın başlangıcı. JÜL SEZAR’IN Octavianus Augustus’u EVLAT EDİNDİĞİNİ hatırlatalım, 3. bölüme bakınız. Octavianus Augustus’un çok sayıda “antik” altın parasının günümüze ulaştığını kaydedelim. Mesela, [1142] nümismatik kataloğunda bu paraların tarifi BİRKAÇ SAYFADA yer almaktadır [1142], s.44-46. Aşağıda göreceğimiz gibi, bu “antik Octavianus” güya M.S. X. yüzyıl Skaliger tarihinde net olarak yer almaktadır.
# 15b. X-XIII. YÜZYILLARDAKİ İMPARATORLUK. X. yüzyılda yaşayan Orta Çağ OCTAVİANUSU. I. Otto’dan hemen önce ALBERİCH’İN OĞLU Octavianus yer almaktadır. Orta Çağ Alberichi’nin “antik” Valerius’un, yani Jül Sezar’ın sureti olduğunu hatırlatalım, ayrıntılar için yukarıya bakınız. İsimlerin benzerliğini kaydedelim: ALBERİCH (ya da ALVERİCH) ve VALERİUS. F. Gregorovius “ALBERİCH ÖLDÜKTEN SONRA, GENÇ OĞLU OCTAVİANUS’UN TÜM ROMALILARIN HÜKÜMDARI VE SENATÖRÜ OLDUĞU itirazsız olarak KABUL EDİLMİŞTİ... Octavianus dünyevi iktidarını miras olarak almıştı... OCTAVİANUS DÖNEMİNE AİT OLAN MADENİ ROMA PARALARI zamanımıza ULAŞMAMIŞTIR ama üzerinde ismi ve unvanı olan madeni paraları bastırdığı kesindir” diye bildirmektedir. [196], 3. cilt, s.278. BUNA KARŞILIK, “ANTİK” OCTAVİANUS AUGUSTUS’UN “ANTİK” MADENİ PARALARININ ZAMANIMIZA ULAŞTIĞINI kaydedelim. Ayrıntılar için önceki maddeye bakınız. Dolayısıyla, büyük ihtimalle bu altın paralar tam da Orta Çağ Octavianusu’nun güya X. yüzyılda bastırdığı ama sonra suni olarak geçmişe, hayalet İkinci İmparatorluğa atılmış olan ve bu yüzden, daha sonra Orta Çağ döneminden “yok olan” paralardır. Demek ki, bugün nümismatik [1142] kataloğunu açtığımızda, Orta Çağ Octavianusu’nun, “antik Octavianus’a ait olduğu düşünülen” madeni paralarına bakıyor olabiliriz.
16a. İKİNCİ İMPARATORLUK. Jül Sezar’ın üvey oğlu olan “ANTİK” OCTAVİANUS AUGUSTUS Roma’daki iktidarı alıp imparator olduğunda 19 yaşındaydı, ayrıntılar için 3. bölüme bakınız.
# 16b. X-XIII. YÜZYILLARDAKİ İMPARATORLUK. Orta Çağ döneminde yaşayan Octavianus konusunda hemen hemen aynısı bildirilmektedir. “(Jül Sezar’ın sureti olan Alberich’in oğlu – A.F.) OCTAVİANUS ROMA HÜKÜMDARI OLDUĞUNDA YALNIZ 16 YAŞINDA İDİ” [196], 3. cilt, s.278. “Antik Octavianus’un” Orta Çağ Octavianus’unu ampirik-istatistikî yöntemlerimiz ile bulunmuş olan kaplaması daha önce de kısmen kaydedilmiştir. Mesela, F. Gregorovius gibi “antik” ve Orta Çağ Roma’sının tarih erbabı olan birisinin bu paralelliği farketmemesi mümkün değildi. F. Gregorovius, “Gurur ve ikbalperestlik ile dolu olan Alberich belki de SOYUNUN OCTAVİANUS ismi ile İMPARATORLUK UNVANI ALACAĞI cesur ümidini içinde taşıdığı için oğluna OCTAVİANUS ismini koymuştur” diye yazmıştı [196], 3. cilt, s.278.
17a. İKİNCİ İMPARATORLUK. “Antik” Octavianus Augustus KUTSAL anlamına gelen AUGUSTUS unvanını almıştı. İkinci İmparatorluğun hem dünyevi hükümdarı hem de MANEVİ (DİNSEL) önderi idi [327]. Bu, onun Orta Çağ sureti olan Octavianus’un, aşağıda göreceğimiz gibi Papa’nın KUTSAL tahtını almış olması olgusuna güzelce uymaktadır [196], 3. cilt, s.278.
# 17b. X-XIII. YÜZYILLARDAKİ İMPARATORLUK. “955 yılı sonbaharında... ROMALILARIN GENÇ HÜKÜMDARI PAPA OLMUŞTUR. Soracte vakanüvisi dışında hiç kimse Octavianus’un herhangi bir DİNSEL eğitim aldığından bahsetmemektedir... OCTAVİANUS İMPARATOR İSMİ YERİNE XII. İOANNES’İN İSMİNİ ALMIŞTI.”
[196], 3. cilt, s.278. “Antik” Octavianus’un AUGUSTUS = KUTSAL olarak aynı zamanda Roma’nın dünyevi hükümdarı olmaya devam ettiğini hatırlatalım. Tam olarak aynı şekilde Orta Çağlar’da yaşayan Octavianus kutsal Papa unvanına rağmen Roma’nın dünyevi hükümdarı olarak kalmaya devam etmişti. “Ama (XII. –A.F.) İoannes’in DÜNYEVİ HÜKÜMDAR olma eğilimi DİNSEL GÖREVLERİNİ YAPMA İSTEĞİNDEN çok daha fazla idi. İçindeki, biri Octavianus’a diğeri XII. İoannes’e ait iki doğa arasında, eşit olmayan bir mücadele vardı... Papa XII. İoannes... ESKİ TANRILARI methediyordu.” [196], 3. cilt, s.279.
Olup bitenler apaçıktır. Tarihçi F. Gregorovius’un, eski belgeleri araştırırken Orta Çağ Roması’nın vakayinamelerinin, bugün “antik” olduğu düşünülen olgularla dolu olduğu yönündeki kanıtlarla sürekli karşılaştığını görüyoruz. Bu durumlarda, F. Gregorovius Orta Çağlar’da yaşayan Romalıların hemen hemen her adımda “antik zamanları” hatırlayıp “eski gelenekleri” yeniden kurduklarını düşünmeye başlamıştı.
18a. İKİNCİ İMPARATORLUK. “Antik” Octavianus Augustus geniş toprakları Roma egemenliği altına almıştır [327].
# 18b. X-XIII. YÜZYILLARDAKİ İMPARATORLUK. Tam olarak aynısını Orta Çağ Octavianus’u yapmıştır. “XII. İoannes’in papalığının ilk yıllarında Roma’nın durumunun sadece bulanık ayrıntıları bilinmektedir... AYNI ZAMANDA HEM HÜKÜMDAR HEM DE PAPA OLAN DELİKANLI... BÜYÜK İŞLERE BAŞLAMAYA VE GÜNEY’DE BULUNAN GENİŞ ALANLARI EGEMENLİĞİ ALTINA ALMAYA KARAR VERMİŞTİR” [196], 3. cilt, s.279.
19a. İKİNCİ İMPARATORLUK. “Antik” Octavianus Augustus 37 yıl boyunca iktidarda kalmıştır: Yani M.Ö. 23 yılından M.S. 14 yılına kadar. Octavianus Augustus’tan sonra tahta, 23 yıl boyunca (güya M.S. 14-37 yılları arasında) iktidarda kalan Tiberius gelmiştir.
# 19b. X-XIII. YÜZYILLARDAKİ İMPARATORLUK. Orta Çağlar’da yaşayan Octavianus iktidarı kısa süre sonra Büyük Otto’ya teslim etmiştir. Büyük Otto, Octavianus’un yerini barış yoluyla alıp Roma’nın güçlendirilmesine yönelik işine devam etmiştir. Octavianus güya 962 yılında I. Otto’ya taç giydirmişti. “Böylelikle, imparator iktidarı... yabancı olan Saksonya krallarının soyuna verilmişti. Şarlman’ın en BÜYÜK haleflerinden birine TAÇ, TUHAF BİR RASTLANTI İLE (F. Gregorovius sürekli şaşırmaya devam ediyor) OCTAVİANUS İSMİNİ TAŞIYAN BİR ROMALI TARAFINDAN GİYDİRİLMİŞTİR” [196], 3. cilt, s.279.
Bazı vakanüvislerin düşündükleri gibi, bu iktidar değişimi Octavianus’un isminin de yeni hükümdar I. Otto’ya geçmesine yol açtıysa, hükümdarlıkların uzunlukları arasında önemli bir paralelliği elde etmekteyiz. I. Otto 37 yıl boyunca, 936-973 yılları arasında Alman Kralı olarak iktidarda kalmıştı. Onun sureti olan “antik” Octavianus da 37 yıl boyunca iktidarda kalmıştı. Ayrıntılar için yukarıdaki maddeye bakınız. Devam edelim. I. Otto’dan sonra, 23 yıl boyunca, 960-983 yılları arasında iktidarda kalan II. Otto tahta çıkmıştır. TAM OLARAK AYNI SÜRE BOYUNCA, yani 23 yıl boyunca, onun “antik sureti” olan imparator Tiberius iktidarda kalmıştır, ayrıntılar için yukarıya bakınız.
20a. İKİNCİ İMPARATORLUK. Bu imparatorluk Doğu Savaşları denilen büyük savaşlar sürdürmüştür [327].
# 20b. X-XIII. YÜZYILLARDAKİ İMPARATORLUK. Bu dönem içinde ünlü HAÇLI SEFERLERİ yer almıştır. Roma’nın gerek “antik” döneme gerekse Orta Çağ dönemine ait olan tarihini iyi bilen F. Gregorovius bir kez daha çarpıcı bir paralelliğe işaret etmiştir. “Avrupa’nın, iki yüz yıl boyunca süren bu askeri kuvvet transferi (burada Haçlı Seferleri söz konusu), ESKİ ÇAĞ ROMASI’NIN DOĞU SAVAŞLARI GİBİ, güçlü bir manivela işlevi görmekteydi.” diye söylemektedir [196], 3. cilt, s.410.
21a. İKİNCİ İMPARATORLUK. Güya M.S. 82 ile 78 yılları arasında Roma’da iktidarda, Restitutor Urbis unvanının, yani “Şehrin Yeniden Kurucusu” unvanının hamledilmekte olduğu Lucius Sulla bulunmaktaydı. Hemen hemen aynı unvan Üçüncü Roma İmparatorluğu’nun birinci imparatoru Lucius Aurelianus’a hamledilmiştir. Bu paralellikle ilgili ayrıntılar için 3. bölüme bakınız. Böylelikle, “Şehrin (ya da Devletin) Yeniden Kurucusu” unvanı hem İkinci hem Üçüncü Roma İmparatorluklarının BAŞLANGICINI hem de X-XIII. yüzyıllardaki Kutsal Roma İmparatorluğu’nun BAŞLANGICINI nitelendirmektedir. I. Otto da benzer unvana sahiptir, yukarıya bakınız.
# 21b. HABSBURG İMPARATORLUĞU (Nov-Gorod mu?). 1386 yıllık ( = 1053 yıl + 333 yıl) toplam oynamadan sonra XIII-XVII. yüzyıllardaki Habsburg İmparatorluğu (Nov- Gorod mu?) İkinci Roma İmparatorluğu ile uyuşmaktadır, “Sayılar Yalana Karşı” kitabı, 6. bölüme bakınız. Bu arada, İkinci İmparatorluğun birinci hükümdarı olan “antik Sulla’nın” hükümdarlığının başlangıcı aşağı yukarı M.S. 1304 yılına denk düşmektedir. Habsburg İmparatorluğu’nun (Nov-Gorod mu?) EN BAŞINDA Rudolf Habsburg yer almaktadır (1273-1291). O da kendisine hamledilmiş olan “Şehrin Yeniden Kurucusu” unvanı sayesinde diğerlerinden ayrılmaktadır [196], 5. cilt, s.368. Yani, Skaliger tarihinde güya “bu meşhur unvanın olağan şekilde yeniden ortaya çıkışı” görülmektedir. Büyük ihtimalle, bunun gibi herhangi bir “yeniden ortaya çıkış” yoktu. Ortaya çıkardığımız oynamaları göz önünde bulundurunca, unvanları “Şehrin (Devletin) Yeniden Kurucusu” olan birkaç hükümdarın birbirlerini kaplayıp XIII. yüzyılın sonunda – XIV. yüzyılın başlangıcında İmparatorluğu kuran TEK krala (Nov-Gorodlu mu?) dönüştüğünü görüyoruz.
XIII. YÜZYILDAKİ PAPA’NIN ÖFKESİ = “ANTİK” İMPARATOR SULLA’NIN ÖFKESİDİR. Burada İkinci İmparatorluk ile Habsburg İmparatorluğu (Nov-Gorodlular mı?) arasındaki paralellik tarihçi F. Gregorovius’un onu farketmeden geçemeyeceği kadar çarpıcıdır. F. Gregorovius’un, bunu farkeder farketmez, XIII. yüzyıldaki olayları tarif ederken detaylı yorum yapmaması düşünülemezdi: “Palestrina (Rus. Pole-Strana, Türk. Tarla-Diyar ya da Rus. Belaya Strana, Türk. Beyaz Diyar mı? – A.F.) (Papa Bonifatius’un – A.F.) ikna çabalarına kapılmıştı. Üzerinde yas elbisesi olan her iki kardinal (1298 yılında – A.F.) gelip... Papanın ayaklarına kapanmıştı. Palestrina ve bütün tahkim edilmiş olan yerler hemen teslim edilmiştir. Papa’nın ayaklananlara karşı öfkesinin sınırı yoktu... Palestrina’ya derhal verdiği ceza onun niyetini açıklığa kavuşturmuştu. GARİP BİR KADER, UZUN BİR ZAMAN ARALIĞINDAN SONRA (yani 1386 yılından sonra - A.F.) BU ÜNLÜ TALİH ŞEHRİNE İKİ KEZ AYNI ÖFKE TASINI DÖKMÜŞTÜ. PRAENESTE’NİN (Palestrina’nın) TESLİM EDİLDİĞİ SULLA, ŞEHRİ YERLE BİR ETMİŞTİ. 1400 YIL SONRA (burada F. Gregorovius 1386’yı 1400’e yuvarlamıştı – A.F.) AYNI PRAENESTE PAPA’YA TESLİM OLMUŞTU. PAPA İSE ESKİ ÇAĞ ROMASI’NA ÖZGÜ OLAN ÖFKE İLE ŞEHRİ YERYÜZÜNDEN SİLMİŞTİ.” [196], 5. cilt, s.431.
Bütün bunlar 1400 yıl önce yer alan “antik” olaylara tam olarak uyarak “birkaç günde yıkılmıştı... YIKINTILAR PULLUKLA SÜRÜLMÜŞ VE TUZLANMIŞTI”. F. Gregorovius, “Herhalde VIII. Bonifatius ORTA ÇAĞLARDA YAŞAYAN BİR ROMALININ... yani “antik” Sulla’nın DAVRANIŞ TARZINI TAKLİT ETMEKTEN HOŞLANMAKTAYDI.” diye olmayacak şeyler uydurmuştu [196], 5. cilt, s.432-433.
Demek ki, Skaliger tarihçisinin fikirlerine göre, Orta Çağ Papası çok okumuş biri idi. Orta Çağ Papası Eski Çağ tarihini sevmiş ve hemen hemen her konuda “Eski Çağ otoritelerini” taklit etmeye çalışmıştı. Yani bizi, Papa Bonifatius’un kendi hayatını ustalıkla “Eski Çağ kitaplarından” kopya çektiğine inandırmak istemektedirler. Sabah kalkıp, “klasiklerin” olağan sayfasını açıp tam o günde, Eski Çağlar’da yaşayanlara benzemek için ne yapması gerektiğini öğreniyordu. Ancak, “ikiye” ayrılan ve Orta Çağ dönemine ait olan gerçek olayları uzak geçmişe atmış olan kronoloji oynamasının öğelerinin söz konusu olduğunun bilincine varmamız halinde, çağdaş tarihçilerin bütün bu yapmacık “açıklamaları” gereksiz hale geliyor, res.7.6.
F. Gregorovius bu paralelliğin tarifini, “O (Bonifatius – A.F.), gerçekten İtalya’nın en eski şehirlerinden birini, ANTİK ŞEKLİYLE ZATEN YOK OLMUŞ OLAN bir kenti yıkmıştır... SULLA YIKILMIŞ ŞEHRİN BULUNDUĞU OVADA YER ALAN ASKERÎ KOLONİYİ ZİYARET EDERKEN BONİFATİUS ZAVALLI SAKİNLERİNİN... EVLERİNİ KALINTILARA YAKIN BİR YERDE KURMALARINI EMRETMİŞTİ. Onlar kulübeleri engin bir yerde kurmuşlardı.” diye bitirmektedir [196], 5. cilt, s.432-433.
22a. İKİNCİ İMPARATORLUK. Batlamyus’un ünlü Almagest’inin güya iktidarda M.S. 138-161 yıllarında kalan Antoninus Pius döneminde yazılmış olduğu düşünülmektedir.
# 22b. Habsburg İmparatorluğu (Nov-Gorod mu?). M.S. 1493-1519 yılları arasında ünlü imparator I. Maximilian iktidarda kalmıştır. Yaklaşık 1386 yıllık oynamadan sonra hükümdarlığı “antik” Antoninus Pius’un hükümdarlığı ile hemen hemen uyuşmaktadır, res.7.6. Gerçekten 1053+333=1386 yıllık toplam oynamadan sonra “antik” Antoninus Pius, M.S. XVI. yüzyılda ortaya çıkmakta ve I. Maximilian’ın hükümdarlık dönemine çok yakın olan M.S. 1524-1547 yılları arasındaki dönemi kaplamaktadır. I. Maximilian (1493-1519) ve II. Maximilian (1564-1576) dönemlerinde, Batlamyus’un güya yüzyıllarca unutulduktan sonra bulunan Almagest’inin yayınlanmasına başlandığını hatırlatalım. Birinci Latince baskısı 1537 yılında, Yunanca 1538 yılında, Trabzon İmparatorluğu’nun “çevirisi” 1528 yılında vs. gerçekleştirilmiştir. I. Maximilian’ın tam isminin şu formülü içerdiğinin ortaya çıktığını hatırlayalım, ayrıntılar için “Sayılar Yalana Karşı” kitabımıza bakınız: Maximilian Kaiser PİUS Augustus. A. Dürer’in, “Sayılar Yalana Karşı” kitabındaki gravürlerine bakınız, Bölüm 6:11. Demek ki, Almagest’in gerçekten M.S. XVI. yüzyılda, “İmparator Pius’un”, yani Maximilian Kaiser PİUS’UN döneminde yaratılmış olması mümkündür. Dolayısıyla, Almagest’te İmparator Pius’un bahsi geçmektedir. Ayrıca, Almagest’in yazarı XVI. yüzyılda, metnin içine iktidarı sırasında gözlemlerin yapıldığı hükümdarın ismini yazarak hiç kimseyi kandırmamış demektir. Şimdi anlamaya başladığımız gibi, bu gözlemlerin çoğu I. Maximilian döneminde yapılmıştı. Yine de yıldız kataloğu gibi bazı verilerin, mesela M.S. XI-XV. yüzyıllardaki daha erken astronomik çalışmalardan alınması mümkündür. “Yıldızlar Tanıklık Eder” kitabına ve res.7.6’ya bakınız.
23a. İKİNCİ İMPARATORLUK. M.Ö. I. yüzyılın ikinci yarısında güya “Roma mimarı ve mühendisi olan” ünlü Vitruvius faaliyette bulunmaktadır... Vitruvius hem şehircilik ve mühendislik konularının hem de teknik ve sanatsal konuların ele alındığı, Yunan ve Roma mimarlığının tecrübesinin genelleştirildiği “Mimarlık Konusunda On Kitap” eserinin yazarı idi [797], s.227. Çağdaş bilim adamları, “antik Vitruvius”un ve Orta Çağlar’da yaşayan mimar Alberti’nin çalışmaları arasındaki özsel paralellikleri defalarca göstermişlerdir [18], [544].
# 23b. HABSBURG İMPARATORLUĞU (Nov-Gorod mu?). XV. yüzyılda ünlü İtalyan mimarı Leone Battista ALBERTİ (1414-1471) faaliyette bulunmaktadır [18], s.3. “Sayılar Yalana Karşı” kitabımızda, 1. bölümde onun faaliyeti ile “antik” Vitruvius’un faaliyeti arasındaki çarpıcı paralellikleri gösterdik [18], [544]. Bu arada Alberti de XV. yüzyılda AYNI İSİMLİ, “Mimarlık Hakkında On Kitap”, ünlü çalışmayı yazmıştır [18], s.50. Vitruvius’un ve Alberti’nin dönemlerinin 1386 yıllık oynamadan sonra hemen hemen birleştiği ortaya çıkmaktadır, res.7.6. Herhalde, “antik Roma mimarı Vitruvius” Orta Çağlar’da yaşayan mimar Alberti’nin hayalet yansımasıdır. “Vitruvius”un isminde Alberti’nin ya da Alverti’nin isminin izi bile kalmıştır. Skaliger tarihi Alberti’yi (elbette sadece kâğıt üzerinde) “ikiye ayırmıştı”. Onun aslı XV. yüzyılda kalmıştır. Sureti ise 1400 yıl aşağıya doğru “inip” orada ünlü “antik bilim adamı Vitruvius”a dönüşmüştü. “Biyografileri” ayrıntılı olarak karşılaştırmadık. Bunu yapmak enteresan olurdu.
24a. İKİNCİ İMPARATORLUK. Güya yaklaşık M.S. 58-117 yıllarında ünlü Roma tarihçisi Tacitus faaliyette bulunmaktadır [797], s.1304. Tacitus birkaç kitabında “antik Roma’yı” tarif etmiştir.
# 24b. HABSBURG İMPARATORLUĞU (Nov-Gorod mu?). Bölüm 1:2’de Rönesans’ın güya XV. yüzyılın ilk yarısında yaşayan seçkin yazarı Poggio Bracciolini’yi anlattık [21], [1195], [1379]. Poggio’nun “bulduğu” “antik Tacitus”un kitaplarının yazarının Poggio Bracciolini’nin ta kendisi olduğu yönündeki oldukça temellendirilmiş iddia bilimsel literatürde defalarca ifade edilmiştir [1195], [1379]. Şimdi görebileceğimiz gibi, 1386 yıllık oynamadan sonra “antik Tacitus” dönemi Orta Çağ zamanlarında yaşayan Poggio Bracciolini’nin dönemi ile uyuşmaktadır, res.7.6. Böylelikle, Alberti-Vitruvius örneğindeki gibi, büyük ihtimalle “Tacitus” yalnızca XV-XVI. yüzyıllarda yaşayan Poggio Bracciolini’nin unvanıdır. Skaliger tarihinin sayfalarında Bracciolini “ikiye ayrılmıştı”. Aslı XV-XVI. yüzyıllarda kalırken hayalet yansıması güya M.S. I. yüzyılda “Tacitus” ismi ile ortaya çıkmıştır.
25a. İKİNCİ İMPARATORLUK. Güya M.S. 45-127 yılları arasında meşhur “Antikçağ” Yunan yazarı ve tarihçisi Plutarkhos faaliyette bulunmuştur [797], s.1012.
# 25b. HABSBURG İMPARATORLUĞU (Nov-Gorod mu?). XIV. yüzyılda, 1304- 1374 yılları arasında meşhur yazar ve şair Petrarca faaliyette bulunmuştur [797], s.993. Bölüm 1:4’te “antik Plutarkhos”un Orta Çağ döneminde yaşayan Petrarca’nın hayalet yansıması olduğu fikrini ifade ettik. Şimdi bu düşüncelerimize ek olarak, yaklaşık 1386 yıllık oynamadan sonra “antik Plutarkhos”un döneminin Orta Çağ zamanlarında yaşayan Petrarca’nın dönemine yakın olduğunu ortaya çıkarıyoruz, res.7.6. Bu arada buradan, Petrarca’nın zaman ekseninde “Plutarkhos’tan “biraz daha önce” bulunduğu” görülmektedir. Petrarca’nın zaman ekseninde bize daha yakın olsun diye yukarıya doğru yerleştirilmesi gerektiği fikrimizi zaten ifade ettik. Bu arada bu, Plutarkhos’un ve Petrarca’nın tarihlenmelerinin birbirlerini res.7.6’daki kaplamasını pek güzel verecektir.
26a. İKİNCİ İMPARATORLUK. Octavianus Augustus’tan itibaren bütün imparatorları KUTSAL anlamına gelen AUGUSTUS unvanını taşıdıkları için bu imparatorluğa kutsal denilmesi mümkündür.
# 26b. X-XIII. YÜZYILLARDAKİ İMPARATORLUK. Bu imparatorluğa resmi olarak KUTSAL denilmektedir. Bu konuda tarihçiler şunu söylemektedirler: “X-XIII. yüzyıllardaki İmparatorluk KUTSAL BİR KURUMDUR: Kutsal Roma İmparatorluğu ifadesine XII. yüzyıldan itibaren rastlanmaktadır.
27a. İKİNCİ İMPARATORLUK. “Antik” imparator Marcus Aurelius güya M.S. 161- 180 yılları arasında iktidarda kalmıştı.
# 27b. X-XIII. YÜZYILLARDAKİ İMPARATORLUK. Yaklaşık 1053 yıllık oynamadan sonra, “Marcus Aurelius” en az M.S. XII. yüzyılın sonuna kadar yukarıya çıkıp IV. Otto Welf’i (1198-1218) kaplamaktadır. Bölüm 1:1’de, Orta Çağ belgelerine göre, MARCUS AURELİUS’UN meşhur atlı heykelinin Roma’da güya ta XII. yüzyılda kurulmuş olduğunu bildiriyoruz [196], 4. cilt, s.568, not 74. Aynı zamanda bu heykelin “çok antik” olduğu ve İkinci İmparatorluk döneminde kurulmuş olduğu düşünülmektedir. Bu heykel “Roma’nın” en meşhur “antik kalıntılarından” biridir. Şimdi meselenin esasını anlamaya başlıyoruz. Bunun kolay bir açıklaması vardır. Antik “Marcus Aurelius” yalnızca IV. Otto’nun suretidir. Bu yüzden, onun heykeli XII. yüzyıldan önce dikilmemiştir. Antikçağ’a ise yanlış Skaliger tarihlemesi sonucunda atılmıştır.